Udon no Onna - recenzja

   Udon no Onna jest krótkim, bo ledwo jednotomowym lekkim josei. Znanym również pod innymi tytułami, jak: The Lady of Udon lub Udon no Hito. Manga jest autorstwa Est Em, która tworzy różnogatunkowe pozycje. Jej  autorstwa znajdziemy yaoi, josei i seinen. Dla każdego coś dobrego :)

   Akcja jednotomówki, toczy się wokół studenta Kino i  35letniej kobiety, Chiki, pracującej w stołówce uniwersyteckiej. Kino codziennie kupuje tam udon (taki śliski i gruby makaron), który serwuje mu główna bohaterka. Powoli, rozwija się między nimi ciekawość, albo wręcz fascynacja drugiej osoby. Chika nie wie nic o Kino i vice versa. Spotykają się tylko raz dziennie przy kasie stołówki. Ważną role odgrywa tutaj tytułowy udon, który jest jedyną rzeczą, łączącą bohaterów i napędzającą rozwój ich relacji. Wszystko jest tutaj dyskretne i nie pokazane wprost. Na przykład, zazdrość protagonistki manifestuje się, kiedy główny bohater przestaje kupować udon. A zamiast makaronu wybiera inną potrawę. Przez większą część tomu, ich relacje ograniczają się tylko do fantazji i nie wypowiedzianych słów. Chika, na przykład wyobraża sobie, jakby dana sytuacja wyglądała w mandze shoujo. Z kolei Kino porównuje  protagonistkę do długiego makaronu. Dopiero pod koniec, bohaterowie podejmują  decyzje, aby wyobraźnie zmienić w rzeczywistość. Ważną role w tej krótkiej historii, ma również były mąż Chiki, a i równocześnie nauczyciel Kino. On także jest uwiązany przez długi i gruby makaron. Udon no Onna jest jednym z tych josei, jak np. Natsuyuki Rendez- vous, które przedstawiają relacje między starszą kobietą a młodszym mężczyzną. W tym wypadku różnica to 14 lat.  Charaktery postaci są zbyt słabo narysowane, aby moc zgadywać, co z tą relacją będzie. Liczy się sytuacja.

   Manga nie ma porywającej akcji, wszystko idzie powoli do przodu i dochodzi do typowego zakończenia. Jest ona lekka, miła, ciepła i nie jeden raz wywoła uśmiech na twarzy czytelnika. Bohaterowie nie wyróżniają się niczym szczególnym, ale równoczesne nie irytują. Manga jest w pewnych momentach, wręcz oderwana od rzeczywistości. Jednakże czy to źle? Fabuła jest jednak dość oryginalna, aczkolwiek prosta. 

   Styl Est Em jest bardzo minimalistyczny, pozbawiony szczegółów. Autorka skupia się na rysowaniu jedzenia i bohaterów wraz z ich różnorodną mimiką, zapominając przy tym o tle. W wielu jednak kadrach, oprócz rysunków postaci, nie uświadczymy niczego innego. Tylko czasami autorka zarysuje jakieś podstawowe tło. Szkoda, bo chyba manga lepiej by na tym wyszła, gdyby nie było aż tak dużo białych miejsc.

  Udon no Onna jest miłą i rozgrzewającą serducho pozycją. Idealny "przerywnik" pomiędzy cięższymi seriami. Można powiedzieć, że dzięki udonowi, manga zyskała oryginalności na tle innych. Mnie się bardzo spodobała i miło spełniłam przy niej czas.